Java

Weer een berichtje van ons vanuit centraal Java. De vorige keer waren we nog in sulawesi, waar we naar een nature reserve geweest zijn om tarsiers te zien (zie foto). Dit zijn de kleinste primaten ter wereld. Naast Tarsiers hebben we ook Hannah’s favoriete apen weer gezien, maar dit keer een ander soort Makaken (de black crested makaak), die alleen op Sulawesi voorkomen. Daar hebben we ook Hannah’s verjaardag gevierd, nog bedankt voor de felicitaties.

 

Na dit avontuur zijn we naar Java gevlogen, dat was wel een beetje wennen voor ons…… Goede (snel)wegen, veel faciliteiten, veel toeristen (en met name veel nederlanders) en veel (nederlandse) gezinnen op vakantie. Dat was even slikken na sulawesi, waar je alleen een handje vol backpackers tegenkomt. Maar niet getreurd natuurlijk, we hebben een beetje gezocht om java “op onze manier” te doen in plaats van de standaard tours. Afijn, eerst toch maar een dagje Jakarta gedaan; er is niet veel meer te zien van de nederlandse geschiedenis daar en het is een smerige en drukke stad, dus na 1 dag hadden we het daar wel weer gezien en zijn met de trein naar Yogyakarta gegaan. Dit is de culturele hoofdstad van Java. Door de ramadan waren er geen traditionele dansen in het Kraton, het paleis van de Sultan, dus die hebben we niet kunnen zien.

 

De ramadan blijkt verder echter wel in ons voordeel te werken. Bij onze bezoeken aan de Prambanan (hindu tempels) en borobodur (budha tempel) was het erg rustig. 80% van de bezoekers van deze 2 plaatsen zijn indonesiers en doordat de scholen hier alweer begonnen zijn en het ramadan is, blijven ze weg. Om bij de prambanan te komen hebben we fietsen gehuurd en hebben we via een binnendoorweggetje heel mooi gefietst. De prambanan tempels hebben geleden onder de meest recente aardbeving hier, dus bij de grootste tempel moesten we een helm op. Om ook weer wat actiefs te doen zijn we naar kaliurang gegaan. De volgende ochtend om 04.00 uur op en met onze 68-jarige gids naar de vulkaan merapi gegaan (maar niet voordat onze gids les had gegeven over de vulkaan, erg schattig). De merapi staat al jaren op nummer 1 van de meest actieve en dodelijke vulkanen. In 2006 en 2010 zijn er nog uitbarstingen geweest waarbij mensen omgekomen zijn en hele dorpen zijn weggevaagd. Daarom mochten we de vulkaan zelf niet op, sterker nog, het gebied waar we heen gingen mocht alleen met een gids bezocht worden (met een walkie talkie in verbinding met het control center die alles in de gaten houden). We hadden mooi zicht op de merapi en konden goed zien wat voor schade hij heeft aangericht. Toch is de merapi ook erg geliefd omdat hij zorgt voot vruchtbare (landbouw)grond.

 

Na de tocht op de Merapi zijn we teruggegaan naar ‘Yogya’, en vanaf daar met (mini)busjes naar het plaatsje borobodur gegaan. Daar staat de borobodur tempel, anders dan prambanan want boedhistisch. Het was er lekker rustig en hebben daar ook Hannah’s nicht ontmoet die op huwelijksreis is. In de middag met een gids naar de dorpjes rondom borobodur gegaan. Prachtig landschap, waar echt van alles verbouwd wordt. Gestopt bij een tofu fabriekje en Hannah heeft haar eigen souvenir proberen te ‘bakken’ (een aardewerk asbak in de vorm van een Stupa)….. De dag erna weer erg vroeg op om vanaf een heuvel de zonopkomst te zien. We dachten dat de zon mooi op de borobodur tempel zou schijnen; dat was niet echt het geval, maar in plaats daarvan kwam de zon precies tussen de merapi en merbabu op. Prachtig! Snel ontbijten en weer achter op de brommer om naar een klein tempeltje bovenaan een heuvel vol rijstvelden te gaan. De tempel zelf was niet spectaculair, maar het landschap wel met al die prachtige rijstvelden!

 

De laatste dagen hier op java hebben we nog een beetje gechild op een koffieplantage en zijn nu terug in yogyakarta, vanwaar we morgen naar Singapore vliegen. Het was nog even de vraag of we wel konden vliegen morgen want vanmiddag namen we een riksja in yogyakarta, eentje waarbij de chauffeur fietst en wij voorop zaten. De chauffeur deed hard zijn best om door de regen te fietsen, wat hem goed af ging totdat er een brommer schuin van achter onze riksja in kwam rijden. Met riksja en al gekanteld, de brommer schoof over de weg en de bestuurster werd met een diepe vleeswond snel afgevoerd. Wat ons betreft, Jordi wat last van de schouder, maar niks ernstigs, Hannah heeft wat meer klem gezeten onder de riksja en heeft last van de arm/pols. 500 meter verder maar even een dokterspost ingelopen, (toevallig dat die daar zat), om te kijken of er niks gebroken was. Ondanks dat Hannah aardig wat pijn heeft lijkt dat niet het geval maar ze heeft pijnstillers meegekregen. Al met al was het een mooie ervaring om met handen (zover dat nog ging) en voeten uit te leggen wat de klachten waren. Verder gelukkig geen materiele schade voor ons (ook niet aan Jordi’s camera :)).

 

De laatste 10 dagen zijn ingegaan en om bij te komen van alle indrukken zullen we ons naar een maleisisch eiland begeven om nog wat te duiken en te snorkelen. Tot de volgende (laatste) blog!

Tot gauw! Grtjes Hannah en Jordi

 

Leave a Reply to Ingrid Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Solve the puzzle* * Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.