Sulawesi

Omdat we ongeruste vragen kregen of we nog wel leefden, hierbij een nieuwe post. Er zat deze keer wat meer tijd tussen omdat het internet hier in Sulawesi minder beschikbaar is en omdat we ons hadden teruggetrokken op de Togean Islands, waar bijna geen mobiel bereik was, laat staan internet.
Maargoed, we beginnen bij het begin. We kwamen Sulawesi binnen via Makassar. De stad zelf hebben we overgeslagen en zijn toen met de nachtbus naar Tana Toraja gegaan. Handig, dachten we, want dat scheelde reizen overdag en kosten voor een hotelovernachting. Het ging allemaal prima, tot we zo ongeveer halverwege waren en ik flink wagenziek werd, ondanks dat ik een reispil had genomen. Uiteindelijk zijn we vroeg in de morgen aangekomen in Rantepao, in Tana Toraja. Tana Toraja is een gebied dat bekend staat vanwege hun bijzondere ceremonies rondom het begraven van hun dierbaren en de mooie rijstvelden die overal te zien zijn. We hebben een dag gewandeld tussen de velden en we zijn een dag met een gids naar een begrafenis geweest. Nu moet je daarbij niet denken aan een verdrietige plechtige gebeurtenis; het is meer een soort kruising tussen een feest, carnaval of een bruiloft (zoals Jordi het steeds per ongeluk noemt :)). Er wordt gezongen, gedanst, de biografie van de overledene wordt voorgelezen en er worden buffels geslacht. Jordi is van het laatste ook getuige geweest, ondergetekende liet dit even aan zich voorbij gaan. Alle rituelen zijn bedoeld om de overledene een goede begeleiding te geven naar wat ze de ‘second life’ noemen. Pas als de overledene zo’n begrafenis heeft gehad, kan hij daarheen, en het kan soms jaren duren voordat de nabestaanden genoeg geld hebben gespaard om de begrafenis te betalen. Er wordt namelijk een heel dorp gebouwd met speciale huizen zoals op de foto’s te zien zijn, er moeten buffels betaald worden (die begeleiden de dode naar de second life) en er moet drinken en eten voor de gasten gemaakt worden. De hele begrafenis duurt trouwens gemiddeld een week.
Na Tana Toraja zijn we samen met een Nederlands stel, Anke en Bart, naar Ampana gegaan. De afstanden zijn niet zo groot op Sulawesi, maar de reistijden zijn behoorlijk lang. Zo deden we er naar Ampana maar liefst 16 uur over, terwijl de afstand niet meer bedroeg dan 500km. Omdat er maar een weg is die ook nog eens in slechte staat is en zomaar twee uur gesloten kan worden voor onderhoud, schiet het dus niet echt op. Vanaf Ampana hebben we de boot genomen naar Kadidiri, een prachtig bounty-eiland, waar we in een cottage op het strand sliepen. Na aankomst hebben we direct onze snorkels gepakt en zijn we gelijk het water in gegaan. Dat stelde ons niet teleur, een keur aan vissen en onderwaterleven is er hier te zien. De andere dagen hebben we veel gedoken. Omdat we vier jaar geleden voor het laatst hebben gedoken eerst een Tune-up gedaan en daarna met een instructeur de diepte in gegaan. Er is hier zo’n mooi rif met zoveel vissen, het is bijna alsof je in een aquarium zwemt. We hebben een zeeschilpad gezien (!), maar we hadden goede instructeurs die ons ook op kleine, gekke diertjes wezen die we anders nooit gezien zouden hebben. Jordi heeft met Bart ook nog gedoken bij een neergestort Amerikaans oorlogsvliegtuig. Mooie ervaring dus. Verder hebben we veel gerelaxd, boeken gelezen (ook Jordi!), nog meer gesnorkeld en in de zon gelegen. Best fijn, elke dag een beetje duiken, snorkelen en zonnen!
Na Kadidiri hebben we nog een tweedaags tripje gemaakt naar een ander eiland, Malenge. Hier waren we alleen met een ander Frans stel, en hadden dus bijna alles voor onszelf. We konden hier niet duiken (dat was niet zo erg voor ons budget :)), maar we hebben wel heel mooi gesnorkeld en tussen de haaien gezwommen (kleintjes dan). Vanaf het eiland konden we over een lange walkboard een wandeling maken naar de watervillage vlakbij. Om bij de walkboard te komen moesten we eerst door de jungle en namen we de honden van de eigenaar mee, want die wisten de weg. We zijn dikke vriendjes geworden :).
Vannacht hebben we met de boot 100km afgelegd vanaf de eilanden naar Gorontalo, waar we nu zijn. We hebben er ‘slechts’ 14 uur over gedaan….
Verder staat hier op Sulawesi nog Tangkoko op het programma, een national park waar we Tarsiers (spookdiertjes) en Zwarte Makaken hopen te zien, en we hopen nog een dagje te gaan duiken rondom Bunaken eiland. En daarna naar Java, maar dat komt in onze volgende post. Nu eerst maar eens een pizza eten, want de rijst met vis die we elke middag en avond kregen voorgeschoteld op de eilanden, hebben we nu wel even gezien.grtjes Hannah en jordi

Leave a Reply to Marinde Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Solve the puzzle* * Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.